“Υπάρχει ένας δρόμος που φαίνεται στον άνθρωπο ότι είναι σωστός, αλλά το τέλος του οδηγεί στο θάνατο” (Παροιμίες 16:25)

   “Ο δρόμος ο δικός μου ή ο δρόμος ο δικός σου;  Ποια είναι η διαφορά;”  Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια που είπα στο φίλο μου, καθώς ανεβαίναμε ένα βουνό και οι δυο μας.  Το επόμενο πράγμα που κατάλαβα ήταν ότι βρέθηκα σε μια πολύ επικίνδυνη θέση, καθώς ήμουν έτοιμος να κατρακυλήσω δέκα μέτρα πιο κάτω στους απόκρημνους βράχους.  Ο φίλος μου είχε πάρει ένα διαφορετικό δρόμο, και πολύ εύκολα κατόρθωσε να φτάσει στην κορφή του βουνού για να με περιμένει.  Εκεί, μέσα στην απόλυτη ασφάλεια, απορούσε πού βρισκόμουν ακόμα.  Εγώ, τρέμοντας από το φόβο μου, πατώντας σε μια στενή σχισμή του βράχου, απορούσα με την ανόητη απόφαση που είχα πάρει.  Πίστευα, πραγματικά, ότι επρόκειτο να πεθάνω!  Θα έπρεπε να είχα ακούσει το φίλο μου.

   Πολλοί φιλονικούν και λένε, “Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο δικό σου και στο δικό μου το δρόμο για τον Ουρανό;  Δεν οδηγούν τελικά όλες οι θρησκείες στον παράδεισο;”

   Προσέξτε πρώτ’ απ’ όλα το εξής: “Ένας δρόμος που φαίνεται σωστός”.  Όταν πρόκειται για το θέμα του αιώνιου προορισμού σου, είναι βασικό να είσαι απόλυτα βέβαιος ότι έχεις δίκιο!  Ο Σατανάς είναι “ο πατέρας του ψεύδους” είπε ο Ιησούς στον Ιωάννη 8:44.  Εξαπατάει τους ανθρώπους, πείθοντάς τους ότι “ο δρόμος τους” είναι ο σωστός.  Ο διάβολος θέλει να πιστέψεις ότι όπως ακριβώς όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στη Ρώμη κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορίας της, έτσι και όλοι “οι πνευματικοί δρόμοι” θα οδηγήσουν στον Ουρανό.  Παρόλο που αυτό μπορεί να φαίνεται σωστό σε κάποιους, είναι παρ’ όλ’ αυτά ένα ψέμα!

   Έχεις ποτέ βρεθεί στη θέση να είσαι απόλυτα βέβαιος ότι έχεις δίκιο για κάτι κι έπειτα ν’ ανακαλύψεις ότι είχες άδικο; Και βέβαια θα έχεις, όπως και όλοι μας κάποια στιγμή στη ζωή μας.  Ίσως αυτό να έχει συμβεί σ’ ένα διαγώνισμα όταν διάλεξες μια απάντηση...  Νόμιζες ότι ήταν σωστή, αλλά ήταν λάθος...  Ή καθώς διηγείσαι ένα γεγονός που έχει συμβεί στο παρελθόν, μιλάς με απόλυτη βεβαιότητα γι’ αυτό, λέγοντας ότι έτσι είχαν συμβεί τα πράγματα, ενώ κάποιος φίλος ή συγγενής σε διαψεύδει και σε διορθώνει σχετικάμε το περιστατικό αυτό!  Τότε ξαφνικά, αντιλαμβάνεσαι ότι έκανες λάθος καθώς ξαναφέρνεις στο νού σου εκείνο το γεγονός! Παράξενο δεν είναι, αλήθεια;  Μερικές φορές είμαστε τόσο βέβαιοι για τον εαυτό μας...

   Η Βίβλος λέει: “Υπάρχει ένας δρόμος που ΦΑΙΝΕΤΑΙ σωστός στον άνθρωπο...”  Ο δρόμος ο δικός σου φαίνεται να είναι σωστός!  Τα συναισ-θήματα και οι γνώμες είναι υποκειμενικά, έρχονται και φεύγουν.  Η αλήθεια και τα γεγονότα όμως, είναι αμετάβλητα και σταθερά.

Προσέξτε ότι το τελευταίο μέρος του εδαφίου λέει, “... αλλά το τέλος του δρόμου αυτού οδηγεί στο θάνατο”.  Παίρνοντας το λανθασμένο δρόμο θα οδηγηθείς στην αιώνια Κόλαση!  Ο δρόμος του ανθρώπου δεν είναι και δρόμος του Θεού!  Ο δρόμος του ανθρώπου ποτέ δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της αμαρτίας.  Η θρησκευτική φιλοσοφία και οι διάφορες θεολογίες μπορεί να φαίνονται ότι είναι ο σωστός δρόμος, αλλά η αμαρτία θα πρέπει να αποζημιωθεί!  “Γιατί ο μισθός που δίνει η αμαρτία είναι ο θάνατος, ενώ το δώρο που χαρίζει ο Θεός είναι η αιώνια ζωή, την οποία έφερε ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριός μας” (Ρωμαίους 6:23).  Ο δρόμος του ανθρώπου δεν αποζημιώνει για την αμαρτία του.

   Ο δρόμος του Θεού οδηγεί στην αιώνια ζωή και στον Ουρανό!  Ο Ιησούς μάς προειδοποίησε λέγοντας, “Μπείτε από τη στενή πύλη, γιατί είναι πλατιά η πύλη κι ευρύχωρη η οδός που οδηγεί στο χαμό, και πολλοί μπαίνουν απ’ αυτήν” (Ματθαίος 7:13).  Η μεγαλύτερη πλειονότητα του κόσμου βαδίζει στο λανθασμένο δρόμο σύμφωνα με το Λόγο του Θεού.  Ο Λόγος του Θεού λέει: “... είναι ευρύχωρη η οδός που οδηγεί στο χαμό...”.

   “Πολλοί”, μας λέει η Γραφή ακολουθούν τα κοσμικά τεχνάσματα και τις φιλοσοφίες του διαβόλου.  Ίσως να σου έχουν πει να μην ανησυχείς, γιατί “ένας Θεός αγάπης δεν θα μπορούσε ποτέ να στείλει κάποιον στην Κόλαση”.  Να μην ανησυχείς, γιατί “εσύ δεν είσαι τόσο κακός όσο μερικοί άλλοι...”.  Να μην ανησυχείς, γιατί “εσύ γεννήθηκες σε μια Χριστιανική χώρα...”.  Σου ξαναλέω, όμως ότι “Υπάρχει ένας δρόμος που φαίνεται σωστός στον άνθρωπο, αλλά το τέλος του οδηγεί στο θάνατο” (Παροιμίες 16:25).

   Ο Ιησούς είπε: “Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Κανείς δεν πάει κοντά στον Πατέρα παρά μόνο αν περάσει από μένα” (Ιωάννης 14: 6).  Οι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν το σωστό δρόμο, αλλά δεν μπορούν να τον δουν. Οι άνθρωποι προσπαθούν ν’ ακούσουν ποιος είναι ο σωστός δρόμος, αλλά δεν ακούνε γι’ αυτόν.  “... Λίγοι είναι εκείνοι που τον βρίσκουν”.  Οι καρδιές τους έχουν σκληρύνει από την υπερηφάνεια και τον εγωϊσμό.  Τα μάτια τους έχουν τυφλωθεί από τη θρησκευτική υποκρισία  και την κοινωνική αδικία και αποφασίζουν να τραβήξουν το δικό τους το δρόμο.  Αυτό είναι το δίλημμα του αμαρτωλού ανθρώπου!  “Όλοι εμείς πλανιόμασταν σαν πρόβατα: είχε πάρει καθένας μας το δικό του δρόμο.  Μα ο Κύριος έκανε να πέσει πάνω Του όλων μας η ανομία” (Ησαίας 53:6).

   Σε παρακαλώ, αγαπητέ μου, να σκεφτείς σοβαρά ποια κατεύθυνση έχεις πάρει εσύ στη ζωή σου.  Είσαι μαζί με τον Χριστό, βαδίζοντας στο δρόμο του Θεού που οδηγεί στην αιώνια ζωή;  Ή περπατάς στο δικό σου το δρόμο που οδηγεί στην αιώνια καταστροφή;  Σε ενθαρρύνω να εξετάσεις την καρδιά σου.  Αν σε χτυπούσε κάποια τραγωδία σήμερα, κι έφευγες για την αιωνιότητα, είσαι απόλυτα βέβαιος ότι θα πήγαινες στον Ουρανό;  Έχεις δεχτεί τον Χριστό σαν προσωπικό σου Σωτήρα;  “... Αυτός είναι ο δρόμος, Ακολουθήστε τον” (Ησαίας 30:21).

                                                                                                                Ο Θωμάς Μέντορας