Καθώς ρίχνουμε μια ματιά στον κόσμο μας σήμερα βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλά πράγματα γύρω μας που μας φαίνονται «άδικα».  Κάποιος ρωτάει: «Αν ο Θεός είναι Θεός αγάπης, γιατί η γυναίκα μου να υποφέρει από καρκίνο;  Πάντοτε στη ζωή της προσπαθούσε να κάνει το καλό...» Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να παραδεχτούμε ότι η ικανότητα της αντίληψής μας είναι περιορισμένη και δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τις δοσοληψίες του Θεού με τον άνθρωπο.  «Ω, βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσης Θεού!  Πόσο ανεξερεύνητες είναι οι κρίσεις του, και ανεξιχνίαστοι οι δρόμοι του!  Επειδή, «ποιος, γνώρισε τον νου τού Κυρίου; Ή, ποιος έγινε σύμβουλός του;» (Ρωμαίους 11: 33, 34).
Μερικές φορές, ο Θεός επιτρέπει τη θλίψη για ν’ αποσπάσει την προσοχή μας.  Οι άνθρωποι πάντα όταν έχουν δοκιμασίες στ η ζωή τους στρέφονται στον Θεό.  Γνωρίζω κάποιον άθεο ο οποίος δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για τα πνευματικά πράγματα μέχρις ότου έπαθε ένα ατύχημα με το αυτοκίνητό του.  Κι ήταν εκεί, πάνω στο κρεβάτι του νοσοκομείου που αναγκάστηκε να σταματήσει για να σκεφτεί και να κοιτάξει προς το Δημιουργό του.  Δέχθηκε τον Χριστό σαν προσωπικό του Σωτήρα, καθώς υπέφερε από τα τραύματά του.
Άλλες φορές πάλι, ο Θεός θέλει να μας δείξει τη χάρη Του.  Ο απόστολος Παύλος είπε, «Γι’ αυτό, αρέσκομαι στις αδυναμίες, στις ύβρεις, στις ανάγκες, στους διωγμούς, στις στενοχώριες για χάρη τού Χριστού· επειδή, όταν είμαι αδύνατος, τότε είμαι δυνατός» (Β΄ Κορινθίους 12: 10).  Η αρρώστια ή οι δοκιμασίες της ζωής μπορούν να φέρουν τον πιστό πιο κοντά στον Κύριο.  Σε καιρούς ταραχής και θλίψης μπορούμε να αισθανθούμε το παρηγορητικό χέρι του Κυρίου και να Τον δούμε να αποκαλύπτεται σε μας κατά κάποιο ιδιαίτερο τρόπο καθώς Τον πλησιάζουμε διαμέσου της προσευχής!
Κι ακόμα, υπάρχει και τούτο.  Όλ’ αυτά αποτελούν ένα μέρος στο σχέδιο του Θεού για να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους.  Ο Κύριος επιτρέπει τις θλίψεις για να χτίσει χαρακτήρα στα παιδιά Του.  «Και όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στις θλίψεις· γνωρίζοντας ότι η θλίψη εργάζεται υπομονή, η δε υπομονή δοκιμή, η δε δοκιμή ελπίδα,» (Ρωμαίους 5: 3).  Η θλίψη σφυρηλατεί χαρακτήρα.
Και τέλος, μερικές φορές ο Θεός επιτρέπει τις θλίψεις για να τιμωρήσει τα παιδιά Του για την ανυπακοή τους.  Να θυμάσαι όμως καλά, ότι όλες οι θλίψεις δεν είναι αποτέλεσμα της τιμωρίας του Θεού. Όπως ακριβώς βλέπουμε τον Θεό να ευλογεί τα παιδιά Του, κατά τον ίδιο τρόπο, είναι δυνατόν αμαρτωλοί και ασεβείς άνθρωποι ν’ απολαμβάνουν υγεία και πλούτη στη ζωή τους...
Ο Θεός είναι γεμάτος αγάπη και πάντοτε κάνει το καλό. Ο Λόγος του Θεού λέει, «Επειδή, οι βουλές μου δεν είναι βουλές σας ούτε οι δρόμοι σας οι δικοί μου δρόμοι, λέει ο Κύριος.  Αλλ’ όσο ψηλοί είναι οι ουρανοί από τη γη, έτσι και οι δρόμοι μου είναι ψηλότεροι από τους δρόμους σας, και οι βουλές μου από τις δικές σας βουλές» (Ησαίας 55:8, 9).  Ο Θεός βρίσκεται στο Θρόνο Του, βασιλεύει και κυβερνάει αυτό το σύμπαν.
Ο κάθε αναγεννημένος χριστιανός αναγνωρίζει τις αδικίες που υπάρχουν σ’ αυτό τον κόσμο.  Όμως, μπορούμε να εμπιστευόμαστε στον Θεό ακόμα κι όταν τα πράγματα φαίνονται «άδικα» γύρω μας.  «Και ξέρουμε ότι όλα συνεργούν προς το αγαθό σ’ αυτούς που αγαπούν τον Θεό, τους προσκαλεσμένους σύμφωνα με τον προορισμό του» (Ρωμαίους 8:28).  Παρόλο που το περιορισμένο μυαλό μας δεν μπορεί να καταλάβει κάποιες από τις φαινομενικές αδικίες που υπάρχουν σ’ αυτή τη ζωή, όπως είναι οι άνθρωποι που υποφέρουν, τα παιδιά που είναι άρρωστα βαριά, κλπ.  Γνωρίζουμε ότι ο Θεός έχει ένα σκοπό κι ένα σχέδιο για τον καθένα,  και παρ’ όλ’ αυτά ρωτάμε το «γιατί»...
Σε ρωτάω, αγαπητέ μου, «Σ’ αυτό τον καταραμένο από την αμαρτία κόσμο που ζούμε σήμερα υπάρχει κάτι που να είναι δίκαιο;  Η ζωή  επάνω στη γη, προτού αμαρτήσει ο Αδάμ και επιφέρει τη θλίψη και την κατάρα στο ανθρώπινο γένος, ήταν ένας παράδεισος.  Μιλάμε για «αθώους» ανθρώπους που υποφέρουν, κι έτσι φαίνεται να είναι.  Ωστόσο, ξεχνάμε ν’ αντιμετωπίσουμε το Λόγο του Θεού σαν το κριτήριο της ανάλυσής μας.  ΟΛΟΙ μας είμαστε ένας απειθής λαός που δεν έχει κανένα δικαίωμα να λέει στο Δημιουργό του τί είναι σωστό και τί είναι λάθος!  «επειδή, διαμέσου αυτού κτίστηκαν τα πάντα, αυτά που είναι μέσα στους ουρανούς κι αυτά που είναι επάνω στη γη, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχές είτε εξουσίες, τα πάντα κτίστηκαν διαμέσου αυτού και γι’ αυτόν κι αυτός είναι πριν από όλα, και όλα συντηρούνται διαμέσου αυτού·» (Κολοσσαείς 1: 16, 17).
Διαμέσου της απέραντης χάρης και του ελέους Του, έχουμε μια ελεύθερη θέληση για να ζούμε είτε μαζί με τον Θεό είτε χωρίς Αυτόν.  Αν ο καθένας μας έπαιρνε αυτό που του άξιζε από τον Παντοδύναμο Θεό, τότε όλοι μας θα έπρεπε να καιγόμαστε στην Κόλαση, λόγω της αμαρτωλότητάς μας.  «Όπως είναι γραμμένο, ότι: «Δεν υπάρχει δίκαιος ούτε ένας·» (Ρωμαίους 3: 10).  «δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·» (Ρωμαίους 3: 23).  Έτσι, στην πραγματικότητα κανένας άνθρωπος δεν είναι αθώος!  Το γεγονός είναι ότι ο Θεός αγαπάει το ανθρώπινο γένος, τη δημιουργία Του!  Αυτό το έχει αποδείξει στέλνοντας τον Ιησού Χριστό να πεθάνει για τις αμαρτίες μας. «Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν απέστειλε τον Υιό του στον κόσμο, για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος διαμέσου αυτού» (Ιωάννης 3: 17).
Το ερώτημα που θα έπρεπε να κάνουμε είναι τούτο: «Γιατί ο αθώος Ιησούς Χριστός υπέφερε στο σταυρό για σένα και για μένα;» Η απάντηση είναι: «Επειδή, και ο Χριστός έπαθε μια φορά για πάντα για τις αμαρτίες, ο δίκαιος για χάρη των αδίκων, για να μας φέρει στον Θεό, ο οποίος, ενώ μεν θανατώθηκε κατά τη σάρκα, ζωοποιήθηκε όμως διαμέσου τού Πνεύματος·» (Α΄ Πέτρου 3: 18).  Αν δεν έχεις δεχτεί ποτέ τον Ιησού Χριστό σαν Σωτήρα σου, κάμε το τώρα!  Αυτός υπέφερε το σταυρό και έχυσε το αίμα Του για να πληρώσει για τις αμαρτίες σου.  Πήγαινε κοντά Του με δυο λόγια προσευχής κι εξομολογήσου τις αμαρτίες σου.  Ζήτησέ Του να σώσει την ψυχή σου και να έρθει στην καρδιά σου και στη ζωή σου!                                                               

                                                                                                                                     — Θωμάς Μέντορας